روش های نگهداری بز

 برای نگهداری بز و تغذیه آن ها چگونه آغل بسازیم؟

برای نگهداری بز ممکن است، در طراحی طویله با تمایلات اجتماعی طبیعی آن ها در تضاد باشد، در آن زمان شاهد درگیری آن ها خواهیم بود. بز ها دارای یک سیستم اجتماعی برای اجتناب از درگیری دارند. بز ها به طور طبیعی زمانی رقابت می کنند که خوراک و منابع آن ها متمرکز باشد، زیرا بز ها در مناطقی تکامل یافته اند که غذا، آب، جفت و سرپناه به سختی یافت می شود. در میان گله یک سلسله مراتب سختگیرانه تنظیم  و تعیین می شود تا بز ها بدون درگیری اولین انتخاب را داشته باشند. انتظار می رود بز های جوان فاصله خود را با رهبر گله حفظ کنند، این کار در فضای باز نسبت به انبار آسان تر است. مشکلات زمانی رخ می دهد که فضا محدود و راه های فرار مسدود می شوند.

بز های جوان نمی توانند سرعت بیشتری از رهبر خود داشته باشند، این مشکلی است که در مزرعه یا هنگام ساختن پناهگاه، زمان غذا دادن به بزها در قفسه با آن مواجه می شویم.

در طراحی آغل دو مورد را نباید فراموش کرد:

•  برای جلوگیری از فرار بز های جوان، دیوار های آغل باید ارتفاع بیشتری داشته باشند.
•  خوراک ممکن است به صورت مرکزی توزیع شود، به این معنی که حیوان جوان به طور آزادانه دسترسی به خوراک را داشته باشد.

بز ها حیواناتی اجتماعی هستند

بز های وحشی به طور مادرزادی در گروه های کوچک زندگی و روابط طولانی مدت با خویشاوندان ماده برقرار می کنند، این پیوندها در دوران کودکی با مادر و خواهر شکل می گیرد. وقتی گله‌ ها مختل می‌شوند، ایجاد دوستی‌ های جدید به صورت مسالمت آمیز نیاز به زمان بیشتر دارد. تازه وارد ها به عنوان رقابت در نظر گرفته می شوند و در ابتدا طرد می شوند.

مرکز اسکان مناسب نشخوارکنندگان

طبق مطالعات انجام شده دریافتند ورود یک بز جدید به گله حداقل به مدت پنج روز استرس خواهد داشت، حتی زمانی که درگیری متوقف شده تازه وارد سعی می کرد خود را پنهان و شانس دسترسی به فید را از دست بدهد. بز های شاخدار که قبلاً در گله قبلی خود سردسته بودند بیشتر از بز های جوان تر آسیب دیدند. تازه واردان بیشتر خود را از گله شاخدار پنهان و کمتر آسیب دیدند، به طور کلی نیاز آن ها به حفظ فضای شخصی در مواجهه با رقبای شاخدار مهم است.

به روش سنتی بسیاری از کشاورزان شاخ حیوان را در سن کمتر جدا می کنند، با این حال، شاخ آن ها در عملکردهای اجتماعی و تنظیم حرارت بدن ضروری است. هدف مطالعات، یافتن راه حل های دیگری برای پرخاشگری بز در آخور است.

بزها به چه مقدار فضا نیاز دارند؟

بز هایی که با هم بزرگ شده بودند در فواصل یک تا پنج فوتی (0.5-1.5 متر) در کنار هم و بز های بزرگسال در فواصل بیشتر تا سیزده فوت (0.5 – 0.5)  فضا تغذیه می شدند. به طور کلی، توصیه می شود گروه های بز و همراهانی که با هم بزرگ شده اند، ثابت نگه دارید. زمانی که بزها را می ‌بندند، رقابت به طور طبیعی به وجود می‌آید. باز کردن قفسه‌های تغذیه، نتایج آزمایش‌ و اقدامات مؤثر نشان داد، که می توان در فضای محدود در بین ایستگاه‌ های تغذیه ساختن پارتیشن‌ های جامد را انجام داد تا به بز های جوان و رهبر آن ها امکان تغذیه راحت تر را بدهد.

همان طور که تغذیه در ارتفاعات مختلف انجام می ‌شد، پارتیشن هایی به طول 43 اینچ ( 110 سانتی متر) و سکوهایی به ارتفاع 32 اینچ (80 سانتی متر) برای بز های شاخدار و بز هایی که در بزرگسالی گروه بندی شده بودند. پارتیشن‌ های جامد به بز های زیردست اجازه می‌ داد در حین تغذیه از دید بز های سر دسته دور بمانند. سکوها نیز توسط اعضای زیردست برای جلوگیری از تهاجم استفاده می شد. به نظر می رسد این اقدامات نیاز سر دسته بز ها به فضای شخصی را برآورده می کند.

با این حال، بز هایی که پیوندهای قوی ‌تری دارند، مانند آن هایی که با هم بزرگ شده‌اند، به تماس بصری بیشتری نیاز دارند که توسط موانع کوتاه ‌تر یا نیمه شفاف‌ تر ایجاد می‌شود. پالت‌های چوبی میله ‌دار 16 اینچی (0.4 متری) به بزها اجازه می‌ دهد در کنار هم تغذیه کنند. بنایراین حیوانات از تهاجم بز همسایه در امان هستند.

طراحی مانع خوراک

در مکانی که بزها در یک مانع کنار یکدیگر تغذیه می کنند، طراحی مانع باید امکان فرار سریع و آسان دام را در برابر مهاجمان از پشت سر فراهم کند و حملات همسایگان داخل آخور را محدود کند. حوضچه ‌هایی که امکان بلند کردن سر دام با خروج سریع را به آسانی فراهم می ‌کنند، ساده ‌ترین روش برای تخلیه و کم ترین استرس آن ها در زمان تغذیه است. قفسه‌ های باز که امکان دسترسی فرار در برابر مهاجان از پشت سر برای حیوان تغذیه کننده فراهم و امنیت آن ها افزایش می یابد.

پالیسیدها حرکت سر را یک بار در داخل آخور محدود می کنند، به طوری که بز ها نمی توانند به راحتی همسایه خود را بیرون کنند. این طراحی، یک فضای تغذیه را به هر دام اختصاص می دهد. میله‌ های مورب یا افقی کمتر مؤثر هستند، زیرا به دیگر حیوانات اجازه ورود  ‌می دهند و سرعت خروج حیوانات شاخ دار را کاهش می دهند. بز های جوان ممکن است تمایلی به نزدیک شدن به آخور نداشته باشند در حالی که بز های با تجربه حضور دارند.

یک راه حل این است که به طور منظم علوفه با کیفیت یکسان ارائه شود، به طوری که زیردستان بتوانند پس از پر شدن علوفه های سردسته، نوبت خود را بگیرند، سر در هر پایه قفل کنید. در این مورد، پرده های محکم و مناسب در داخل آخور مورد نیاز است تا از حمله بزها به سر همسایه های خود با استفاده از دندان یا شاخ جلوگیری شود.

بزها چگونه تغذیه می کنند؟

در نگهداری بز تغذیه و خوراک آن ها همیشه حرف اول را می زند. این دام ها برای تغذیه خود از درختان و بوته ها استفاده و با آن ها سازگار هستند. بنابراین آخورها باید حداقل چهار اینچ (10 سانتی متر) بالاتر از سطح زمین باشند تا موقعیت طبیعی غذا خوردن را فراهم کنند. اگر کف آخور غذا پر از خاک باشد، سطح کف ممکن است با انباشته شدن، بستر بالا برود. بنابر تحقیقات Agresearch  قرار دادن قفسه‌ های یونجه و آخور در یک منطقه عاری از بستر در بالاتر از سطح زمین امری عملی است. ارتفاع  آخور در فاصله بین بزها تاثیر فروان دارد. با نصب طبقه ای در زیر آخور یا استفاده از آخورهایی که سر بز ها وارد غذا خوری می شوند در جلوگیری از ضایعات یونجه تاثیر زیادی فراوانی دارد.

چگونه بزها آرام می گیرند؟

پارتیشن‌ و سکو ها به بز های زیر دست اجازه پریدن یا پنهان شدن را می دهد تا دور از دید بز های شاخ دار در محل استراحت گاه  آرامش داشته باشند. در حالت ایده آل، یک مدار بدون بن بست به زیردستان اجازه می دهد تا از تهاجم فرار کنند. حداقل 51 اینچ (1.3 متر) بین دیوارها یا پارتیشن ها برای جلوگیری از به دام افتادن بزها لازم است.

با وجود درگیری هایی که به وجود می آید، بزها دوست ندارند از گله جدا باشند، مگر این که در شرف زایمان باشند. افرادی که به هر دلیلی مانند مشکلات سلامتی از هم جدا می شوند، از استرس رنج می برند مگر اینکه تماس بینایی و شنوایی با گله حفظ کنند. حتی بز های زیردست در انزوا کمی غذا می خورند، حتی اگر فرصت تغذیه بدون رقابت به آن ها داده شود. ترجیحاً بز های جدا شده باید توانایی لمس سایر اعضای گله و همچنین دیدن، شنیدن و بو کردن آن ها را داشته باشند. این ارتباطات اجتماعی برای بزها مهم است.

چگونه برای بزها خانه بسازیم؟

اگرچه سنگ‌ های فلزی و تاسیسات تخصصی ممکن است هزینه داشته باشند، اما راه‌ حل‌ های اقتصادی را می ‌توان با استفاده از چوب و پالت‌ ها برای ساخت قفسه‌ های یونجه، پالیسیدها، سکو ها و پارتیشن‌ ها استفاده کرد. افزودن سکو ها به دیوار های موجود باعث افزایش فضای موثر کف و همچنین بهبود کیفیت فضا می شود، بزها برای کوهنوردی و مخفی شدن در محیط طبیعی خود سازگار هستند، بنابراین از سکو ها برای ورزش، مکان استراحت و همچنین برای مسیرهای فرار لذت می برند، بز ها ترجیح می دهند روی دیوار استراحت کنند. افزودن پارتیشن ها، فضای استراحت و همچنین مکان های مخفی را افزایش می دهد. قفسه های یونجه را می توان به گونه ای در داخل پناه گاه قرار داد که فضا را تقسیم کرده و موانعی را ایجاد کند.

قفسه‌ های یونجه تکمیلی را می  ‌توان به سکو ها آویزان کرد تا مکان‌ های تغذیه ارتفاع بیشتری داشته باشد.

برای نگهداری بز یک مکان امن تهیه کنید!

هنگام طراحی خانه، باید از درک بز ها نسبت به محیط اطراف خود آگاه باشیم. آن ها مراقب مکان های تاریک و مناطق محدود هستند، گاهی اوقات بز ها وارد انباری تاریک نمی شوند، انبارها را روشن با دید بالا و راه های فرار بسازید، مگر اینکه یک خروجی امن از طرف دیگر آن قابل مشاهده باشد. بزها ممکن است در یک پناهگاه به دام بیفتند یا توسط یک فرد مسلط از ورود آن ها جلوگیری شود.

یک دهانه عریض یا دو ورودی به بزها اجازه می ‌دهد با هم پناه بگیرند. ترس از شکارچی بخشی از غریزه طبیعی بزها است، بنابراین یک حرکت سریع در مکان آرام، بدون سر و صدا یا رویداد های ناگهانی مانند ترافیک ترجیح داده می شود. ممکن است متوجه شوید که بز های شما مایلند در نزدیکی محل شما باقی بمانند بنابراین بهترین پناهگاه برای آن ها در نزدیکی فعالیت شما می تواند باشد. پس از استقرار، بز ها تمایل بازگشت به یک پایگاه خانگی دارند.

اگر مراتع شما مدام تغییر می کند، ممکن است هنگام انتقال به زمین ناشناخته حیوانات مضطرب به نظر برسند، بهتر است برای نگهداری بز یک سرپناه دائمی در نزدیکی خانه خود فراهم کنید و مراتع متناوب را در مجاورت چمن خانه بچرخانید.

نحوه نگهداری بز چگونه است؟

خشکی برای راحتی و سلامت بز ها بسیار مهم است. آن ها به یک سرپناه ضد باران و باد، تهویه مناسب با کف و بستر خشک نیاز دارند. زمان بارندگی برای جلوگیری از گل و لای و پوسیدگی پا، به سطح سختی مانند بتن در اطراف پناهگاه نیاز است. طبق تحقیقات انجام شده بز ها سطوح سفت و عایق حرارتی را برای استراحت و مواد جاذب AgResearch برای ادرار را ترجیح می دادند.

تخت ها می توانند چوبی، پلاستیکی یا لاستیک باشند. ممکن است نیازی به کاه نداشته باشند، مگر اینکه مسن باشند یا هوا سرد باشد، بیشتر اوقات بز ها تخت حصیری را ترجیح می دهند. بز ها معمولاً در اطراف بستر روی نی، تراشه یا مواد جاذب دیگر ادرار می کنند. فراهم کردن انواع سطوح و بستر در پناهگاه، بز ها را قادر می سازد تا نیاز های خود را برآورده و ترجیحات خود را بیان کنند.

ارائه گزینه ها و انتخاب

در کل، گزینه‌ های متنوع بهترین است. سکو هایی با ارتفاع‌ های مختلف برای بز ها مناسب است، پارتیشن‌ هایی که تا حدودی نامشخص هستند به حیوانات آسیب ‌پذیر کمک می‌کنند تا خود را پنهان کنند. قفسه‌ ها در مکان‌ های مختلف به هر عضو گله اجازه می ‌دهند مکانی برای خوردن پیدا کنند. نیاز های بز متفاوت است دسترسی مناطق مختلف، تغذیه و استراحت گاه آن ها به بز ها اجازه می دهد تا راحت تر نیاز های خود را برآورده کند.

زمانی که فضا محدود است، با غنی سازی مسکن، مسیر های بیرونی آن ها و فراهم کردن وسایلی برای فرار از پرخاشگری، رفاه آن ها را افزایش داده و استرس بز هایتان کاهش و نگهداری بز را آسان تر می کند.