ارزیابی ایمنی خوراک دام و آفلاتوکسین ها

برای ایمنی خوراک دام چه باید کرد؟

در ایمنی خوراک دام، تولید و اقدامات پیشگیرانه برای مقابله با خطرات احتمالی قبل از وقوع حادثه حائز اهمیت است. این خطرات میان انسان و دام مشترک است. برای کیفیت و ایمنی خوراک (علوفه) و جلوگیری از تلفات احتمالی گاو، افزایش تولید و مسائل بهداشتی برای گله ضروری است. برای مقابله و پیشگیری خطرات، باید به تغییرات ایمنی مواد غذایی توجه کرد. صنعت خوراک دام را می توان به بیولوژیکی شیمیایی و فیزیکی طبقه بندی کرد.

تولیدکنندگان لبنیات و صنعت خوراک دام باید برای ارائه محصولی ایمن به خطر مایکوتوکسین ها توجه کنند. مایکوتوکسین ها ترکیبات بالقوه سمی تولید شده توسط کپک ها هستند که در خوراک بسیاری از دام ها پدید می آید.

در این مقاله بر روی مایکوتوکسین ها که عبارتند از زیارالنون، ​​دئوکسی نیوالنول (DON)، فومونیزین، T-2، HT-2 آفلاتوکسین تمرکز می کند.

مهم است که توجه داشته باشید مایکوتوکسین های متعدد ممکن است در شرایط گرم و مرطوب  یک نمونه آلوده یا کپک های Apergillus flavus ،Aspergillus parasiticus و انواع آن را به وجود آورد. مایکوتوکسین ها هوای خنک و مرطوب را ترجیح می دهند. بعضی از مایکوتوکسین ها توسط کپک ها روی گیاهان آسیب دیده در مزرعه تشکیل می شوند در حالی که برخی دیگر در شرایط ذخیره سازی تولید می شوند. تولیدکنندگان خوراک، ممکن است درخواست گزارش‌ محصولات همراه با آزمایش‌های دقیق‌ داشته باشند.

گزارش‌ها بیانگر شرایط مرطوب، خشکسالی و طوفان‌های زنجیره‌ای در سال گذشته است، که باعث افزایش مایکوتوکسین در خوراک‌های دام می شود. آفلاتوکسین وابسته مایکوتوکسین ها هستند و بابت سمی بودن آن توجه یک دامدار یا دام پزشک را بیشتر به خود جلب می کند. M ₁ که همان B1 است ممکن است از شیر عبور کند و بر روی دام و انسان تأثیر بگذارد. خطرات سلامتی انسان مرتبط با آفلاتوکسین به این دلیل است که متابولیت آفلاتوکسین (FDA) مقدار آن 0.5 درمیلیارد (ppb) در شیر و سایر قسمت مواد غذایی موجود است، در گروه سرطان زا طبقه بندی می شود.

از طریق خوراک های سیلو، دانه ذرت و محصولات فرعی آن گاو ها می توانند در معرض آفلاتوکسین قرار بگیرند. اثرات آن در حیوانات بر اساس گونه، سن و میزان مصرف آفلاتوکسین متفاوت است. به طور کلی، آفلاتوکسین بیشتر با مقادیر(100 ppb) در شیر یافت می شود، نتایج آن شامل کاهش بازده خوراک، رشد و حتی مرگ می شود. اثرات بهداشتی بیشتر برای گاوهای جوان اهمیت بالایی دارد. برای گاوهای شیرده، سطح آلاینده آفلاتوکسین در خوراک باعث کاهش تولید شیر و مصرف خوراک است.

تحقیقات قبلی نشان داد گاوهای مبتلا به ورم پستان و آن هایی شیر بیشتر تولید می کنند، آفلاتوکسین زیادی همراه با شیر دفع می کنند. محصولات و استراتژی های مختلفی برای کاهش اثرات آفلاتوکسین در گاوهای شیری موجود است.

برای مهار آفلاتوکسین و ایمنی خوراک دام اقدامات زیر صورت گیرد:

1.  انتخاب ترکیبی
2.  خاک ورزی
3. تناوب
4.  شیوه های برداشت

شرایط آب و هوایی در طول فصل باعث تولید و رشد آفلاتوکسین می شود، به آن توجه شود. غلات و خوراک را در فضایی تمیز و خشک که تهویه مناسب و همچنین محافظت در برابر رطوبت و آلودگی میکروبی وجود دارد، نگهداری کنید. بسیاری از محصولات بر روی افزودنی ها، مهارکننده ها و کاهش M ₁  آفلاتوکسین در شیر متمرکز شده اند.

بر اساس تحقیقات انجام شده، خوراک های سیلو باعث کاهش B1 آفلاتوکسین می شود، یک دامدار از کپسول های خاکی برای بهبود شکمبه دام بیمار و کاهش آفلاتوکسین در شیر، خورانده و در مدفوع گاو ها مشاهده شد. با این روش، عملکرد و تولید شیر کاهش یافت. افزودن خاک رس مونت موریلونیت کلسیم به جیره غدایی دام، در کاهش آفلاتوکسین در شیر، مصرف ماده خشک و تولید تاثیری نداشته است.

در تحقیقات گذشته، از گاوهای شیرده با رژیم غذایی که حاوی ذرت آلوده به  آفلاتوکسین تغذیه می شدند، اثربخشی چندین محصولات آن مورد آزمایش قرار گرفت، تنها تفاوت معنی دار در سطوح آفلاتوکسین شیر با محصول حاوی بنتونیت سدیم مشاهده شد. غلظت آفلاتوکسین همچنان بالاتر از سطح عمل تعیین شده توسط FDA بود. بسیاری از مطالعات دیگر که نتایج مختلفی را بر روی محصولات نشان می دهند که برای به حداقل رساندن و کنترل موثر سطوح آفلاتوکسین اقدامات پیشگیرانه در سراسر تولید خوراک دام یا علوفه مورد نیاز است.

نکته پایانی

مصرف کنندگان به صنعت لبنیات وابسته هستند. از طریق اجرای روش های تولید محصول، برداشت و ذخیره سازی خوب، همراه با نظارت دقیق تولیدکنندگان فرآورده های لبنی، برای جلوگیری از آلاینده ها، بتوانند محصول ایمنی را ارائه کنند.