مدیریت علفزار

مدیریت مراتع برای لبنیات ارگانیک (علف دار، معمولی)

آیا مدیریت مراتع به سلامت دام کمک کند؟

مدیریت مراتع مسئولین باید آگاه باشند، استفاده نادرست از چراگاه می تواند برای تولید شیر یا رشد کارآمد و عمر تولیدی تلیسه ها مضر باشد. سیستم چرا نیاز به یک برنامه دقیق مرتعی و تخمین دقیق مصرف ماده خشک و توجه دقیق به کیفیت مرتع و کنترل علف های هرز دارند. در پنسیلوانیا، بسیاری از کارخانه های لبنی از چرا به عنوان یک ابزار مدیریتی برای تغذیه گاوهای شیری استفاده می کنند. تولیدکنندگان لبنیات مراتع را به عنوان جزئی از جیره گاوهای شیری محسوب و مدیریت می کنند.

طرح مدیریت مرتع

یک طرح مدیریت دقیق مرتع به تولیدکنندگان اجازه می دهد تا با نیروی کار مشابه، بسیاری از علوفه های درو شده را به علوفه های ذخیره شده اضافه کنند.

قدم اول: در طراحی برنامه مدیریت مرتع، شناسایی زمین های موجود برای چرا و مناطقی که نباید دام در آن حضور داشته باشد الویت اول است.

قدم دوم: برنامه های نقشه برداری که برای کمک به تعیین مرزهای میدان ها و مکان های سایه درختان یا سایر اشیاء طبیعی ضروری است.

پس از شناسایی مرزهای مراتع، می توانید بر اساس مرحله شیردهی و اهداف تغذیه فعلی گله، اندازه و تعداد نیروی کار لازم برای برطرف کردن نیازهای حیوانات خود را تعیین کنید. علوفه های با کیفیت، سلامت خاک، کاشت بذر و کاربردهای کود به شدت نیاز به توانایی یک پادوک منفرد است.

چهار مرحله چرای چرخشی در مدیریت مراتع:

  • تعداد دام ها که در سیستم  قرار دارند را تعیین کنید.
  • تخمین بزنید که در طول فصل چرا، چه تعداد هکتار مورد نیاز خواهد بود.
  • تخمین بزنید که هر پادوک چقدر باید باشد.
  • تعداد پادوهای مورد نیاز را تخمین بزنید.

تخمین مصرف ماده خشک

مصرف ماده خشک یک جزء حیاتی در تولید لبنیات است. رشد و سلامت حیوانات محرک اصلی تولید شیر است. اگر مرتع به صورت طبیعی باشد، کاهش مصرف ماده خشک و وجود DMI پایین در مرتع، منجر می شود دام از ذخایر بدن استفاده و باعث کاهش انرژی، باروری و تولید شیر شود.

اگر تلیسه ها بدون علوفه کافی اجازه دسترسی به مرتع را داشته باشند تغذیه دام محدود می شود. چوب های چرا یک روش آسان برای تخمین ماده خشک در مرتع هستند.

چوب های چرا از ارتفاع گیاه برای تخمین ماده خشک موجود در سرتاسر مرتع استفاده می کنند. به صورت منظم، در زمان تغییر فصل حتما دسترسی های ماده خشک مراتع را ارزیابی کنید. اندازه گیری ارتفاع مرتع باید  10 تا 20 نقطه به طور مساوی در نقاطی که علوفه در دسترس است انجام شود.

با افزایش اندازه مرتع، نمونه های بیشتری برای انعکاس دقیق بهره وری آن لازم خواهد بود. نمونه برداری فقط در مناطق کم یا علوفه های بلند نباید انجام شود. زمانی که علوفه های موجود در چراگاه مشخص شد، تولیدکنندگان می توانند تعیین کنند که چند درصد از آن چرا می شود تا میزان مصرف دام را تخمین بزنند.

قبل از بیرون گذاشتن حیوانات به علف زار، دانستن مقدار علوفه در دسترس می تواند به تولیدکنندگان کمک کند تا سهم مرتع با دقت بیشتری تخمین بزنند و تعیین کنند که چه مقدار مکمل مورد نیاز است.

مدیریت چراگاه
مدیریت مراتع

کنترل علف های هرز

زمانی که مدیریت مراتع در فصل بهار به درستی صورت گیرد، چراگاه سرسبزتر و به تخمین دقیق DMI با کیفیت کمک می کند. رشد علف های هرز یا علف هایی که خوراک حیوان نسبت به آن کاهش می یابد، می توانید رشد و مصرف آن را مهار کنید. رشد علف های هرز در مراتع به صورت دوره ای درو تا از رشد و گسترش آن جلوگیری شود.

  • علف های هرز عموماً بر گیاهان مرتعی مطلوب، برتری دارند.
  • برای تعیین تعداد علف های هرز و گونه های موجود، باید به طور مکرر جستجو کرد.
  • گونه های غالب را کنترل کنید و از گسترش علف های هرز کمتر رایج جلوگیری کنید. هنگامی که بدون مراقبت رها می شود علف های هرز کمتر رایج می توانند به گونه غالب تبدیل شوند.
  •  زمان مطلوب مدیریت علف های هرز چند ساله، پاییز است.

در مدیریت مراتع باید اقدامات کنترلی مناسب در جهت حذف علف های هرز سمی پیش از چرای دام باید صورت پذیرد. علف های هرز سمی باید از مراتع حذف و به موقع کنترل شوند. در سیستم هایی که علوفه محدود نیست، رفتار حیوانات غیر قابل پیش بینی است. مصرف علف های هرز سمی ممکن است به طور بالقوه منجر به بی اشتهایی حیوان، کاهش تولید شیر یا منجر به مرگ دام شود. کنترل علف های هرز اغلب از طریق چمن زنی، حذف دستی یا علف کش ها انجام می شود. اینکه کدام روش مدیریتی انتخاب می شود به گونه های علف های هرز بستگی دارد. تولید کنندگان لبنیات ارگانیک نمی توانند از علف کش استفاده کنند. باید علف های هرز را از طریق چمن زنی، حذف دستی یا سایر تکنیک های مدیریت مراتع مانند کاشت بین بذر، بهبود کیفیت خاک و کوددهی مناسب انجام دهند.

مراتع ایجاد شده بین بذر می تواند تراکم توده و دسترسی ماده خشک را افزایش دهد. پادوک های تکه تکه پس از چرا، دوباره رشد نمی کنند. کاهش محصول و کیفیت آن، همگی می توانند نشانه هایی از ضروری بودن کاشت بین بذر باشند. کیفیت خاک باید حداقل هر سه سال یک بار آزمایش شود تا اطمینان حاصل شود که مواد مغذی در خاک برای حمایت از کیفیت و کمیت مرتع در دسترس هستند. چمن زنی و حذف علف های هرز با دست روش بسیار خوبی است که توانایی علف های هرز را برای رقابت با علف های مستقر کاهش می دهد.

این شیوه ها پراکندگی بذر، رشد علف های هرز جدید را کاهش می دهد. برای لبنیات غیر ارگانیک، علف کش ها می توانند یک ابزار موثر مدیریت برای علف های هرز باشند. انتخاب یک علف کش برای از بین بردن گونه های شناسایی شده در مراتع بسیارمهم است. قبل از استفاده علف‌کش‌ها، به مشخصات برچسب در مورد زمان و غلظت‌ های علف‌کش دقت کنید.

اطمینان حاصل کنید که همه علف کش ها برای حیوانات چرا ایمن هستند و استفاده مناسب را مطابق دستورالعمل برچسب تعیین کنید. اثربخشی هر عملیات چرا بر اساس داشتن یک برنامه به روز شده است که نیاز به مواد مغذی و ماده خشک دام، تعداد حیوانات و بهره وری علوفه را در نظر می گیرد. مدیریت موثر مراتع برای حفظ کیفیت، کمیت علوفه و کاهش رقابت با علف های هرز، منجر به موفقیت بیشتر با ادغام مرتع در یک عملیات می شود.

 

 

 

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *